Głównym elementem zespołu pałacowo-parkowego są ruiny zamku, który wzniesiono w XIII w.
Natomiast pierwsza murowana warownia w tym miejscu powstała najprawdopodobniej w XIV w.
Obiekt posiadał wieżę, mury i fosę.
Należał on do biskupów wrocławskich, książąt oleśnickich oraz stanowił własność rycerską.
Nowymi właścicielami w 1641 roku została rodzina von Hatzfeldt. W latach 80. XVII wieku
zburzono fortyfikacje i wzniesiono barokowy pałac.
Kolejny okres rozbudowy przypadł na lata 1762-1765, wtedy na polecenie Franza Adriana von
Hatzfeldt do pałacu przyłączono klasycystyczne południowe skrzydło.
Pałac Hatzfeldtów w 1945 roku spalili żołnierze armii radzieckiej, zniszczone skrzydło południowe
zostało rozebrane.
W latach 2007-2008 dokonano renowacji fasady. Zabezpieczono też korpus główny pałacu, który
jest obecnie dostępny do zwiedzania jako trwała ruina.